انتخاب مرطوب کننده مناسب برای آبرسانی فوق‌العاده پوست

رطوبت نقش مهمی در اطمینان از سالم ماندن، صاف و درخشان بودن پوست شما ایفا می‌کند، بنابراین منطقی است که محصولات مراقبت از پوست دارای موادی باشد که نوید هیدراته و مرطوب کننده پوست را می‌دهند. اما چیزی که بسیاری از ما ممکن است متوجه آن نباشیم این است که اگرچه اغلب از آن‌ها به جای یکدیگر استفاده می‌شود، اما مرطوب کننده و هیدراتاسیون دقیقاً یک چیز نیستند. در حالی که هر دو در تأمین تغذیه مورد نیاز پوست بسیار مهم هستند، دانستن تفاوت به شما کمک می‌کند تا بهترین انتخاب را در هنگام هدف قرار دادن نیازهای خاص پوست خود داشته باشید.

مرطوب کننده چیست؟

باور کنید یا نه، اصطلاح “مرطوب کننده” در ابتدا یک اختراع بازاریابی بود. ایده ساخت مرطوب کننده‌ها بر این اساس بود که این محصولات به سادگی با مرطوب کردن پوست کار می‌کند، در حالی که در واقع، بسیار بیشتر از این عمل می‌کند.
در ابتدایی‌ترین حالت، مرطوب کننده یک درمان موضعی است که علائم خشکی پوست را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود پوست خشن هموارتر شود.
نقش مهم مرطوب کننده به جای خیساندن پوست خود – که می‌تواند لایه محافظ طبیعی آن را تضعیف کند – به دام انداختن آب و جلوگیری از خروج آن است.
بسته به موارد دیگر به کار رفته در فرمول محصول، مرطوب کننده همچنین سد پوستی را ترمیم می‌کند، مواد ضد پیری و/ یا ضدالتهابی را ارائه می‌دهد و ناراحتی ناشی از برخی بیماری‌های پوستی مانند درماتیت و اگزما را کاهش می‌دهد.
از نظر بافت، بیشتر مرطوب کننده‌ها امولسیون روغن و آب هستند که به آن‌ها قوام یک کرم یا لوسیون می‌دهد. با این حال، فرموله‌ای با غلظت بیشتر آب بیشتر شبیه ژل خواهند بود (و اغلب بدون روغن هستند)، در حالی که فرموله‌ای حاوی مقدار زیادی روغن، غلیظ‌تر و غنی‌تر هستند.

مرطوب کننده با پوست شما چه می‌کند؟

یک مرطوب کننده خوب فرموله شده سه عملکرد اصلی را برای پوست شما انجام می‌دهد:

• آب مورد نیاز پوست را تأمین می‌کند:
  هنگامی‌که رطوبت کم است، خارجی‌ترین لایه پوست شما خشک، غیرقابل انعطاف و مستعد ترک خوردگی می‌شود. برخی از مواد تشکیل دهنده به نام رطوبت ساز می‌توانند با کشیدن و نگه داشتن آب این نیاز را برطرف کنند. مرطوب کننده‌ها بیشتر موادی با وزن مولکولی پایین هستند که آب را به لایه شاخی متصل می‌کنند . آن‌ها باید در کنار سایر اجزای مورد استفاده قرار گیرند تا محتوای آب را حفظ کنند.
• از هدر رفت آب پوست جلوگیری می‌کند:
  برای جلوگیری از تبخیر آب از پوست به جو، مرطوب کننده‌ها رطوبت‌گیرها را با مواد انسدادی ترکیب می‌کنند. این‌ها موادی هستند که یک مانع محافظتی روی پوست شما ایجاد می‌کنند تا از دست دادن رطوبت جلوگیری کند. فقط توجه داشته باشید که انسدادها خود هیدراتاسیون را ارائه نمی‌دهند. آن‌ها با پوشاندن لایه بالایی یک سیلانت روی پوست شما قرار می‌دهند. این عمل با کشیدن آب و آب‌رسانی به پوست متفاوت است.
• ترمیم سد پوستی:

مواد ترمیم کننده سد، با تکرار تعادل طبیعی لیپیدهای موجود در پوست سالم، علت اصلی خشکی-یک سد آسیب‌دیده پوستی-را درمان می‌کنند. سالم‌ترین پوست از توازن صحیح از سه چربی کلیدی: کلسترول، سرامیدها و اسیدهای چرب آزاد تشکیل شده است.
این سه جزء محافظ طبیعی پوست هستند و در حالت ایده آل، به نسبت 1: 1: 1 وجود دارند.
مرطوب کننده با بستن ترک‌های بین سلول‌های پوست، سد پوستی را ترمیم می‌کند.
اگر سرامیدها با چربی‌های دیگر مانند کلسترول در ترکیبی مشابه ترکیب موجود در سد پوستی استفاده شوند، این امر ترمیم سد را بیشتر می‌کند.

آیا همه به مرطوب کننده احتیاج دارند؟

برخلاف تصور عموم، همه پوست‌ها به مرطوب کننده نیاز ندارند.
مرطوب کننده فقط برای 15 درصد از مردم با پوست ژنتیکی خشک و عملکرد صحیح مورد نیاز است. برای بقیه ما با پوست معمولی، یک مرطوب کننده روزانه ممکن است بیشتر از فایده آن آسیب برساند.
وقتی از مرطوب کننده به سطح پوست استفاده می‌شود، سلول‌های سطح مقدار زیادی رطوبت را تشخیص داده و به بدن پیام می‌دهند که رساندن آب به پوست را متوقف کند. بازسازی و جوان‌سازی سلامت . مرطوب کننده‌ها همچنین از این نظر مضر هستند که با لایه برداری و رسوب‌زدایی طبیعی سلول‌های مرده به جای آن در سطح تجمع می‌یابند.
به عبارت دیگر، مرطوب کننده می‌تواند پوست معمولی را تنبل کند، بنابراین کمتر قادر به آب‌رسانی و تجدید خود است – که می‌تواند منجر به افزایش خشکی، تیرگی، مسدود شدن منافذ و علائم پیری در طول زمان شود.

حتی نگران کننده تر این است که مرطوب کننده به جای درمان سد پوستی آسیب برساند.
مرطوب کننده‌ها تعادل آب، لیپیدها و پروتئین‌ها را در پوست تغییر می‌دهند که منجر به نقض عملکرد سد و حساسیت پوستی می‌شود. درمان طولانی مدت با مرطوب کننده‌ها روی پوست معمولی ممکن است حساسیت پوست را در برابر عوامل محرک افزایش دهد.
اگر مطمئن نیستید که پوست شما به مرطوب کننده احتیاج دارد، سعی کنید حدود یک ماه بدون آن بمانید. در این مدت می‌توانید به جای کرم ضد آفتاب از سرم آبرسان استفاده کنید.
در غیر این صورت، اگر احساس می‌کنید که به مرطوب کننده احتیاج دارید، مطمئن شوید که از یک ترکیب با ترکیب مناسب برای حفظ سد پوستی سالم استفاده می‌کنید.

آنچه باید در مرطوب کننده ها جستجو کرد

برای رسیدن به بهترین نتیجه، برچسب‌ها را برای مواد زیر جستجو کنید:

هومکتانت:

این آب‌رسان‌های سبک آب را از هوا و لایه‌های عمیق پوست شما جذب می‌کنند. نمونه‌هایی از مرطوب کننده‌ ها عبارت‌اند از گلیسیرین، هیالورونیک اسید، هیالورونات سدیم، آلوئه ورا، پانتنول، عسل، گلوکونولاکتون، پروپیلن گلیکول، اوره و آلفا هیدروکسی اسید.

مسدودکننده‌ها :

برای قفل شدن آب در برابر رطوبت‌گیرها، انسدادها یک مانع محافظتی ایجاد می‌کنند که مانع از دست رفتن رطوبت می‌شود. نمونه‌هایی از انسداد شامل روغن جوجوبا، شئی باتر، روغن نارگیل، الکل‌های چرب، لانولین، موم زنبورعسل و لتیسین است.

مواد ترمیم کننده مانع:

سرامیدها، کلسترول و اسیدهای چرب سه چربی کلیدی هستند که سد پوستی شما را ترمیم می‌کنند. (به دنبال اسیدهای چرب ذکر شده به صورت جداگانه – به ویژه اسید استئاریک و پالمیتیک اسید – یا روغن‌های حاوی آن‌ها، مانند شئی باتر و روغن نارگیل باشید. بیشتر مرطوب کننده‌ ها حاوی اسیدهای چرب هستند، اما اگر پوست شما مخصوصاً خشک یا حساس است، به بدن شما می‌رسد. بهترین نتایج از محصولاتی با هر سه ماده ترمیم کننده به دست خواهد آمد.

سیستم نگهدارنده:

بدون مواد نگهدارنده، مرطوب کننده ‌ها به محلی برای رشد باکتری‌ها و کپک‌ها تبدیل می‌شوند. اگر به دنبال اجتناب از پارابن ها هستید، انتخاب‌های شما شامل مواد نگهدارنده درجه غذایی (مانند بنزوات سدیم و سوربات پتاسیم)، الکل‌ها (مانند اتانول، بنزیل الکل و فندق جادوگر)؛ روغن‌های ضروری (مانند رزماری، چریش و روغن درخت چای)؛ نگهدارنده های گیاهی (مانند گلوکونولاکتون)؛ و مصنوعی (مانند دهیدرو استیک اسید و فنوکسی اتانول) است.

فیلترهای ضد آفتاب نامحلول (اختیاری):

کرم ضد آفتاب روزانه ضروری است، اما اگر ترجیح می‌دهید از دو محصول مختلف استفاده نکنید، یک SPF مرطوب کننده می‌تواند به عنوان یک مرطوب کننده روزانه دو برابر شود. برای ایمن‌ترین و مؤثرترین حفاظت، به دنبال محصولاتی با اکسید روی، Tinosorb M (bemotrizinol) ، Tinosorb S (bisoctrizole) یا Tinosorb A2B (tris-biphenyl triazine) باشید. این فیلترهای نامحلول نه تنها از UVA و UVB محافظت بالاتری ارائه می‌دهند، بلکه دارای اندازه ذرات بزرگی هستند که جذب بدن نمی‌شوند و هورمون‌های شما را مختل نمی‌کنند.

در مرطوب کننده از چه چیزهایی باید اجتناب کرد

برخی مواد نیز در فرمولاسیون برخی از مرطوب کننده ها وجود دارند که پیشنهاد می‌کنیم آن‌ها را محدود نمایید و یا از آن‌ها اجتناب کنید:

عطر:
اگرچه عامل شماره یک تحریکات پوستی و واکنش‌های آلرژیک به محصولات مراقبت شخصی است، اما بیشتر مرطوب کننده ها دارای عطر هستند. فقط عطر مصنوعی نیست که مشکل‌ساز است. اسانس‌ها و اجزای آن‌ها (مانند ژرانیول، لینالول و لیمونن) نیز همین‌طور هستند. اگر نمی‌توانید به طور کلی از آن‌ها اجتناب کنید، حداقل مطمئن شوید که آن‌ها در انتهای لیست مواد تشکیل دهنده، با غلظت کم هستند. همچنین توجه داشته باشید که “بدون عطر” تضمین نمی‌کند که هیچ عطری وجود داشته باشد-فقط بدان معنی است که محصول بوی قابل توجهی ندارد. ممکن است مواد ماسک کننده وجود داشته باشند و می‌توانند مانند مواد شیمیایی معطر مشکل‌ساز باشند.

سیلیکون‌ها:
سیلیکون‌ها باعث ایجاد حس مخملی در مرطوب کننده ها می‌شوند و فوراً سطح پوست را صاف می‌کنند. اما آن‌ها درواقع هیدراته نمی‌شوند – تنها عملکرد آن‌ها این است که یک فیلد در بالای پوست شما ایجاد کنند. مشکل این است که این فیلد تمایل به‌به دام انداختن بقایای ایجاد کننده آکنه دارد.

روغن معدنی:

درست مانند سیلیکون‌ها، روغن معدنی نیز بافتی صاف ایجاد می‌کند و با ایجاد مهر و موم در بالای پوست کار می‌کند – اما می‌تواند بیش از حد مسدود کننده نیز باشد. روغن‌های معدنی می‌تواند رطوبت را به طور مؤثر که پوست بیش از حد مرطوب تبدیل خواهد شد. کرم‌هایی که روغن معدنی و پارافین را ترکیب می‌کنند درواقع می‌توانند به سد پوستی آسیب برسانند و از دست دادن آب را افزایش دهند.

اسیدهای چرب اشباع نشده: 

مرطوب کننده ها با غلظت بالای اسیدهای چرب چند غیراشباع (PUFAs) می‌توانند باعث آسیب اکسیداتیو شوند که باعث پیر شدن پوست شما می‌شود.

فیلترهای محلول ضد آفتاب:

اگر مرطوب کننده شما دارای کرم ضد آفتاب است ، مطمئن شوید که حاوی فیلترهای محلول نیست. این‌ها شامل آوبنزون​​، اکسی بنزون​​، هموسالات، اکتیسالات، اکتوکریلن، اکتینوکسات، مرادیمت، سینوکسات، پدیمیت O ، انسولیزول، دیوکسی بنزون ​​و سلیزوبنزون ​​می‌باشند.